Mijn advies is: schrijf.
Ja, het gaat langzamer. Maar dat is ook precies de bedoeling. Door te vertragen en door het werken met je handen kom je meer in contact met je lijf en dus meer in contact met je gevoel. Bovendien leidt een computer je af met meldingen of het internet. Daarnaast kun je met schrijven veel organischer je gedachten op papier zetten. Sommigen dingen wil je groot en lelijk neerkladden, andere dingen wil je zorgvuldig beschrijven met misschien een tekening of symbooltjes erbij.
Mooie boekjes kunnen de verwachting scheppen dat er ook prachtige inhoudelijke dingen in moeten staan. Dingen die betekenisvol en doordacht zijn.
Koop een schriftje of boekje dat beklad mag worden, waar lelijke dingen in mogen staan. Wat onaf mag zijn. Een boekje dat misschien wel overal meegenomen kan worden en waarbij het niet erg is dat er een vergeten banaan tegenaan geplet wordt. Het mag geleefd worden, sporen krijgen. Ook dat vertelt een verhaal.
Het schrijven in een dagboek hoeft niet (altijd) in romantische setting. Maar een beetje comfort tijdens het schrijven (een goede zitplek, de juiste temperatuur, misschien een kopje thee) en daarmee bewust tijd maken voor jezelf draagt bij aan het proces van dichter bij jezelf komen. Ook hier mag je weer vertragen.
Zorg er in ieder geval voor dat je op een plek bent waar je in gedachten kunt verzinken. En zet je telefoon uit!
Zeg het maar, wat wil je eigenlijk heel graag vertellen? Dat is de vraag die ik mezelf (onbewust) stel als ik begin te schrijven. Je kunt je voorstellen dat er iemand tegenover je zit die alles wilt horen. Dat deed Anne Frank natuurlijk met haar Lieve Kitty. Zo maak je als het ware een ritueeltje voor jezelf om het gesprek te openen, wat de drempel verlaagt. Maar dat hoeft natuurlijk niet.
Begin bijvoorbeeld met het opschrijven van de datum en start met het vertellen van hoe je dag is geweest, wat je op dit moment voelt en waar je gedachten zijn.
Het dagboek is een veilige ruimte waar je je volledig kunt uiten, zonder angst of oordeel. Probeer echt op je aller-eerlijkst te zijn. Je kunt ook opschrijven dat je geen idee hebt hoe je je voelt, of dat je jezelf belachelijk voelt dat je zo aan het schrijven bent. Alles mag opgeschreven worden, let niet op spelling, grammatica of structuur.
Sta jezelf toe om alle gevoelens te voelen en te exploreren. Waarom voel je je zo en komen er bepaalde gedachten of herinneringen naar boven bij deze emoties? Wat is het beeld wat je van jezelf hebt als je worstelt met deze emoties? Het helpt om metaforen, vergelijkingen en kleurrijke taal te gebruiken om je emoties te verwoorden. Bijvoorbeeld:
“Ik voel me zo boos dat het lijkt alsof mijn hoofd uit elkaar klapt, alsof er een soort inwendige druk opbouwt vanuit mijn borstkas naar mijn hoofd. Ik zie een soort stripfiguurtje voor me, met stoom uit zijn neus en oren, rood aangelopen, driftig stampend, vuisten gebald. Een belachelijk klein figuurtje. Ik gedraag me belachelijk. En toch is het er. Ik zou willen schreeuwen”
Probeer in je lijf te voelen wat er gebeurd, sensaties in je keel, buik en bij je hartgebied. De plek van je adem, temperatuur in je lijf en misschien hoe je organen reageren op deze emoties. Schrijf alles op.
Een ander voorbeeld:
“Het voelt alsof ik tintelingen heb in mijn borst en in mijn keel als ik gelukkig ben. Ik krijg ook altijd een gekke brok in mijn keel als ik echt gelukkig ben. Waarom dat is weet ik niet. Als ik mijn ogen dicht doe en helemaal ga naar dat gevoel moet ik onbewust lachen, echt ik kan er niks aan doen. Ik voel het nu ook in mijn armen. Zo van pling-pling-pling, sterretjes. Of noemen ze dit vlinders? Of. Weet ik veel. Het is veel”
Wil je het schrijven in een dagboek als een tweede natuur laten voelen, steek dan tijd en aandacht in het beoefenen ervan. Maar schrijf vooral omdat je goesting hebt (prachtig woord) naar tijd en aandacht met jezelf.
Een fijn moment om te schrijven is bijvoorbeeld voordat je gaat slapen. Sowieso heb je dan een moment zonder telefoon, daar is je zenuwstelsel erg blij mee. (En als we het daar toch over hebben, verban de telefoon uit je slaapkamer en koop een wekker!)
Hoe meer je oefent, hoe meer je het fingerspitzengefühl krijgt wanneer het voor jou persoonlijk nodig is om weer eens wat op papier te zetten om meer helderheid te ervaren en dichter bij jezelf te komen.
Als je dit een tijdje beoefent kun je eens terug kijken en reflecteren. Welke gevoelens en gedachten komen regelmatig terug, waar is een patroon te ontdekken? Misschien lees je dingen die je allang weer vergeten was, waar je voorbij gegroeid bent. Hoe ben je veranderd?
Schrijf dus altijd een datum bovenaan de bladzijde, dat helpt dingen te plaatsen op jouw tijdlijn.
Het allerbelangrijkste is dat het schrijven in een dagboek een persoonlijk proces is waar ieder zo zijn eigen voorkeuren voor heeft. Deze tips kun je gebruiken als richtlijn, speel ermee! Ik wens je veel succes met het opschrijven en verkennen van je gevoel!
Dit blog is voor alle mensen die grote moeite hebben met tegen de regels in gaan. Nee zeggen. Sociaal onwenselijk zijn. Best spannend, als je altijd gewend bent geweest om te pleasen of de regels te volgen. Maar je lijf zegt nee. Dus je wilt het anders doen. Hoe begin je daar nou mee? Een blog over de obstakels van voor jezelf kiezen en vier tips om je op weg te helpen!
Als je chronische lichamelijke klachten ervaart dan weet je het allang: het is veel meer dan een fysieke beperking. Het bepaalt alle keuzes die je op een dag maakt en dat heeft automatisch invloed op jouw emotionele welzijn. Dus hoe kun jij jezelf mentaal ondersteunen in dit proces? In dit blog drie tips om mentaal voor jezelf te zorgen.
Boos zijn is een hele gezonde emotie die nog wel eens onderschat wordt. We hebben boosheid nodig! Wat de godin Kali en de afwas ermee te maken hebben lees je hier.