Mijn ziekteproces en de ervaring met de Epiphora Methode
long-read
Voordat ik mijn persoonlijke verhaal deel over de Epiphora Methode, een kleine disclaimer. Ieder lijf is anders en misschien gaat de Epiphora Methode je niet op dezelfde manier helpen zoals dat bij mij het geval is geweest. En al zouden mijn klachten overeenkomen met die van jou, dan nog is ieders proces naar herstel anders. Met deze post wil ik dus niet roepen dat de Epiphora Methode De Enige Oplossing is. Maar het heeft mij en velen anderen geholpen in het terugkrijgen van lichamelijke veerkracht en het voelen van levenslust. En daarom wil ik de methode met zoveel mogelijk mensen delen.
Dit is mijn verhaal.
Ik sukkelde 14 maanden voort met Long-Covid toen iemand mij voor de tweede keer wees op de Epiphora Methode. Of het toch niet iets was om te proberen?
Dit waren toen nog mijn klachten:
Jeetje wat een lijst hè. Toch vond ik op dat moment dat het allemaal wel best ging, zeker in vergelijking met de maanden daarvoor. Ik had ook al hulp gekregen van een orthomoluculair huisarts, die me veel voedingssupplementen heeft voorgeschreven. Daarnaast was ik begonnen met homeopathie en later heeft een natuurgeneeskundige mij geholpen.
Ook heb ik ergotherapie en psychotherapie gevolgd. Alles hielp me een stapje verder. Mijn klachten waren dus al een stuk milder geworden, maar mijn leven stond nog steeds in het teken van Long-Covid. Alles wat ik deed moest ik hier aan afmeten.
Toen ik ziek werd in mei 2021 heb ik ongeveer een half jaar thuis gezeten. Ik kan me niet meer zo goed herinneren hoe dat is geweest en hoe ik mijn dagen doorkwam. Ik had in deze tijd hele erge last van brainfog en extreme vermoeidheid. Ik kan me herinneren dat ik maar een paar dingen op een dag kon doen, zoals: douchen, de boodschappen en koken. Een recept volgen van een verspakket was bijvoorbeeld heel moeilijk.
In deze tijd werd ik depressief. Ik voelde me een hoopje mens die elke dag kotsmisselijk was en een beetje op de bank lag te vegeteren. Er was weinig bekend over long-covid, de huisarts kon niets doen en mijn toekomstperspectief was onzeker. Het was een periode van eenzaamheid en isolatie. Ik ging wel met hele klein stapjes vooruit, dus telkens vertelde ik mezelf dat ik de volgende maand vast helemaal opgeknapt zou zijn. Soms hield ik mezelf een beetje voor de gek.
Zes maanden later, in oktober, was mijn situatie zodanig verbetert dat het me lukte om twee dagen in de week te gaan werken in een winkel. Dit deed me heel erg goed, ik was weer onder de mensen! Ik voelde me weer nuttig! Ik werkte een dag en nam daarna een volle dag rust voordat ik weer een dag kon werken. Vervolgens nam ik weer een dag rust. Rusten betekende dat ik voor het grootste gedeelte van de dag op de bank lag en niets deed wat mentale of fysieke inspanning kostte.
Na een half jaar was mijn brainfog zo goed als verdwenen en ik had dus ook weer genoeg hersenkracht om een stappenplan te maken hoe ik voor mezelf kon zorgen. Dat was een verademing en daarmee kreeg ik een stukje autonomie terug. De grootste problemen ontstonden wanneer ik fysiek werd belast, dan verergerde mijn klachten.
In het nieuwe jaar kreeg ik een terugval na het vieren van oud&nieuw. Ik was toen net twee maanden aan het werk in de winkel en begon langzaam op te bouwen. Om een terugval te hebben was mentaal een grote klap, ik begon hoop te verliezen of ik ooit beter zou worden. Veel zin in het leven had ik niet. Alles wat ik leek te doen was een aanslag op mijn lijf. Mijn leven leek enkel te bestaan uit het managen van long-covid en wat voor effect het mogelijk had op mijn gezondheid. Er bestaat geen pauze van chronisch ziekzijn en mijn lijf voelde als een gevangenis.
Daarna begon ik manieren te verzinnen om te kunnen werken zonder mezelf fysiek te belasten. Zo gaf ik online lessen bewegingsmeditatie (waar ik dus meer praatte dan fysiek bezig moest zijn) en werkte ik nog maar 1 dag in de week in de winkel. Toen ik besefte dat ik misschien wat hulp nodig had met het pacen van mezelf en mijn energie schakelde ik de hulp in van een ergo-therapeut. Door het aanbrengen van structuur en regelmaat in mijn dag krabbelde ik uit mijn terugval en creëerde ik houvast.
We maken weer een sprong vooruit van zes maanden, ik heb dan een jaar last van Long-Covid. Op dit moment belemmerde Long covid nog wel mijn leven, maar ik had allerlei maniertjes gevonden om het best oké te maken voor mezelf. Mijn energie ging naar de basisbehoeften: zorgen voor een inkomen en zorgen voor mezelf: voeding, slaap, beperking van prikkels, genoeg rust nemen en het bijhouden van het huishouden.
Ik was al blij dat ik weer de energie had om heel mijn huis op te ruimen en dat ik weer kon werken en ondernemen. Het lukte me ook al iets meer om ook wat socialere activiteiten te doen. Dit waren echt mijlpalen! Ik zorgde er wel altijd voor dat ik meteen naar huis kon of tussendoor rust kon nemen. Ik maakte het nooit laat en ging nooit uit. Ik had weinig plezier en een hele klein sociale cirkel. Ook mijn relatie leed onder mijn chronische klachten en mijn lage gemoed. LC haalde de spontaniteit uit mijn leven, ik kon niet zomaar doen waar ik zin in had omdat het nog duidelijk een weerslag had. En hoe leg je je omgeving uit dat je soms wel het ene kan en niet het andere, maar dat het volgende week weer anders kon zijn? Dat begreep ik zelf vaak niet eens. Relaties en vriendschappen werden aardig op de proef gesteld.
Ik miste het ongeremd kunnen leven. Ik miste dat ik niet mijn creativiteit kon volgen wanneer ik er inspiratie voor had. Zo’n kunstenaars-leven, waar ik spontaan ‘snachts vol inspiratie aan het werk was aan mijn ideeën of verhalen. Ik had geen fut en geen zin voor spontaniteit en uitgaan. Alles was afgemeten, er miste een bepaalde vrijheid in mijn leven en een vanzelfsprekende ZIN in het leven. Ik moest mezelf overal toe zetten en alles had een prijs. Toch hield ik me eraan, want er stond teveel tegenover: de vermoeidheid, de spierpijn, de dagenlange verzuring, de LC-opvliegers, het terugkeren van misselijkheid en het slecht slapen.
Je kunt je misschien voorstellen dat ik op dit punt, ruim een jaar na mijn besmetting, ook behoorlijk moe was van al dat gesleutel aan mijn lijf. Een jaar lang probeerde ik alles om mezelf beter te krijgen. Zo’n zorgtraject heeft een enorme focus op alles wat mijn lijf nog niet kon en dat is geen fijne focus.
Ik stond dus niet écht te springen om Epiphora te gaan doen, maar de resultaten schenen veelbelovend te zijn. Ik sprak met mezelf af dat dit voorlopig het laatste was wat ik wilde proberen in mijn herstelproces van Long Covid. Als het niet hielp, dan had ik even een pauze nodig en wilde ik mezelf mentaal de ruimte gunnen om dan maar heel langzaam beter te worden. Dan zou ik accepteren dat dit nu mijn leven zou zijn. Op 8 juli 2022 stond mijn afspraak gepland bij Karin Strik in Breda. Dit was 14 maanden na mijn besmetting.
Karin gaf de sessies bij haar praktijk aan huis. Na een uitgebreide check in hoe ik ervoor stond en een uitleg over de methode, nam ik plaats op de behandelbank waar ik de oefeningen begon te leren.
Al tijdens het beoefenen van de oefeningen werd ik overspoeld met een gevoel wat ik al heel lang niet meer had gevoeld: levenslust. Het voelde alsof ik overal spa rood in mijn lichaam had, ik voelde alles bubbelen en tot leven komen. Na die eerste sessie ging ik fluitend en gelukzalig naar huis, veel fitter dan hoe ik gekomen was. Ik voelde een enorme ZIN in het leven.
De Epiphora Methode doet direct iets met je lijf. Soms ‘schiet je er van de onderkant uit’: wat betekent dat je een terugval van klachten krijgt en daar doorheen moet voordat je verbetering gaat zien. Of je ‘schiet er aan de bovenkant uit’ je ervaart een enorme euforische piek die later uitdooft, waardoor je de motivatie verliest om de oefeningen te blijven volhouden. Ook hier is het de sleutel om de oefeningen te blijven doen. Niet om je weer euforisch te krijgen, maar om een gebalanceerd en meer realistisch resultaat te bereiken.
Ik piekte euforisch door het beoefenen van Epiphora. Zelfs op zo’n punt dat ik er ‘s nachts wakker van lag en het teveel was om te handelen. De oplossing was om de oefeningen wat minder krachtig te doen en iets meer focus te leggen op de ontspanning. Omdat ik zo’n stoot levenslust en energie had, ging ik ook veel te veel doen. Het was natuurlijk niet zo dat mijn lijf na één sessie geen long-covid meer had.
In overleg met je Epiphora coach pas je de oefeningen aan en word je gezondheid bijgehouden met een VAS-score lijst. De methode aanleren gebeurt in minimaal drie sessies. Met chronische klachten heb je een ervaren coach nodig om op een verantwoorde manier te herstellen, daarom kun je de oefeningen niet zomaar leren van Youtube. Je gaat tenslotte aan de slag met je zenuwstelsel en de doorbloeding van je hersenen. Het heeft invloed op je organen, je energie, weerstand en gemoed. Daar is gepaste begeleiding bij nodig.
Na een maand van het beoefenen van de methode begon ik te merken dat mijn herstel in gang was gezet. De bibbers in mijn handen en benen waren weg, ik was minder misselijk en ik kon gemakkelijk en zonder angst in drukke ruimtes zijn. Ik merkte het ook aan subtiele automatismen: ik was vanzelf niet meer zo bezig met voeding, want ik was minder gevoelig voor schommelingen van mijn bloedsuiker. Ook was ik minder bezig met pacing van energie. Ik kon alles meer loslaten omdat mijn lichaam weer vertrouwd en eigen aanvoelde. Ik kon mezelf weer voelen: mijn grenzen en mijn kunnen. Ik begon weer spontane dingen te doen, bleef langer hangen bij vrienden, ging pas om 04:00 naar bed. Kon zelfs met 6 uur slaap de dag doorkomen, zonder het herbeleven van klachten! Ik had een grote veerkracht en mijn energie-reserves waren terug!
Ik merkte ook dat mijn hoofd veel sneller en helderder was (ik had niet eens door dat ik niet helder was in mijn hoofd). Daarnaast had ik me in tijden niet meer zo emotioneel stabiel gevoeld. De depressieve, moedeloze periode lag achter me en maakte plaats voor grip en vertrouwen in de toekomst. Ik had weer binnenpretjes en zin om iets van het leven te maken. Ik had weer zin om te dansen! Ik kreeg mijn perspectief weer terug.
Wat ik het meeste beschrijf in mijn Epiphora dagboek van die periode is dat ik weer contact heb met mijn lijf. Ik vond het bizar om te merken dat de Epiphora oefeningen hielpen met de verzuring van mijn spieren en dat zware gevoel in mijn lijf. Ik voelde me weer bewegelijk en licht.
Er kwam een bepaalde gemakkelijkheid terug in mijn leven: gemakkelijk de boodschappen kunnen tillen, gewoon even snel een viaduct op kunnen fietsen of de trap oprennen. Niet meer zo nadenken over alle stappen en handelingen. Niet meer zo afgemeten hoeven te leven en gewoon lekker mijn impulsen volgen. Ik had mijn vrijheid terug.
Op zondag 28 augustus ging ik naar een Ecstatic Dance feestje. Ik had dat weekend best een druk weekend, ik moest op zaterdag heel de dag staan in de winkel (en dus ook met heel veel mensen praten) en de avond daarvoor hadden we een personeelsetentje (ook weer ‘aan’ staan en in een drukke ruimte eten). Ik vond het spannend om al die sociale dingen achter elkaar gepland te hebben, dat weet ik nog. Ik beoefende toen de Epiphora Methode voor 7 weken elke dag. Even for the record, op dat feestje werd er dus geen alcohol geschonken en er werd geen drugs gebruikt. Dat even ter verduidelijking dat ik geen middelen had gebruikt om me fantastisch te voelen die avond en eigenlijk dat hele weekend. Ik heb de hele avond gedanst en ben de hele avond onder de mensen geweest, terwijl er luide muziek opstond. Ik sprong de ruimte rond en danste tot het zweet mijn bilnaad in kroop. Ik had de dag erna geen spierpijn of een herbeleving van klachten door mijn volle weekend. Anderhalf jaar na mijn besmetting kon ik ein-de-lijk weer dansen en uitgaan. Ik voelde me weer terug mens. Wat een geluk! Dit was voor mij een enorme mijlpaal!
Jawel. Die zijn er wel. En ik vind het belangrijk dat je dat weet.
Het eerste is het managen van mijn bloedsuiker spiegel. Door corona kreeg ik te maken met bloedwaardes die wezen op een hypo. Dat is gelukkig allang niet meer aan de hand. Epiphora laat me steviger voelen in mijn lijf en helpt ook met het managen van mijn bloedsuiker. Het blijft wel een punt van aandacht, ik pas mijn dieet aan zodat mijn bloedsuiker niet extreem kan dalen en pieken. Deze klacht heeft dus meer nodig dan alleen Epiphora.
Het tweede punt is dat ik elke nacht nog één keer wakker word, meestal na 5 á 6 uur slapen. Mijn psyche moet nog wennen dat ik niet meer ziek ben ‘snachts en dat het veilig is om door te slapen. Ik slaap sinds het beoefenen van de Epiphora methode kwalitatief veel beter. Daarom ben ik niet meer moe als mijn slaap wordt onderbroken. Overdag ervaar ik hier dus geen belemmering van.
Het derde punt is mijn inspanning intolerantie. Helaas heb ik een terugval gekregen in maart 2023, zelfs na maanden (!) geen tot weinig klachten, nadat ik me fysiek teveel heb ingespannen. Ook deze klacht heeft dus meer nodig dan de Epiphora Methode.
Het is natuurlijk niet te zeggen of Epiphora mij dezelfde resultaten had gegeven wanneer ik het eerder had geprobeerd. Het is ook niet te zeggen of ik beter was geworden met alleen Epiphora en zonder het traject van homeopathie, orthomoleculaire huisarts, natuurgeneeskundige, ergotherapie, psychotherapie en mijn eigen kennis van lichaamswerk. Al die dingen zijn nodig geweest in mijn herstel. Epiphora is geen alles-fixer, daarover schrijf ik hieronder meer.
Maar wat Epiphora merkbaar voor mij deed, was het werken op mijn autonome zenuwstelsel: dit regelt de onwillekeurige werking van alle organen: het kloppen van je hart, het ademen van je longen, de werking van je maag, lever, darmen en bloedvaten. Door het verbeteren van de doorbloeding van mijn hersenen kon mijn zenuwstelsel eindelijk uit de overleef-stand komen en toekomen aan rust en herstel. Ik merkte dit voornamelijk in beter slapen, meer ontspannen zijn, minder angstig voelen, veel stabieler zijn in mijn emoties en het ervaren van een algemene helderheid en een sterke verbinding met mezelf.
Wat belangrijk is om te onthouden, is dat met het beoefenen van de Epiphora methode je lichaam daarna pas kan gaan herstellen. Je pakt met deze methode een basis onderdeel aan van wat noodzakelijk is om een natuurlijke herstelkracht te hebben van je lijf. Wanneer de doorbloeding van je hersenen (en specifiek de doorbloeding van de cirkel van Willis) niet op orde is, krijgt je lichaam constant het signaal dat deze aan het overleven is. Bepaalde processen die belangrijk zijn voor je herstel worden daarmee op pauze gezet. Er moet tenslotte eerst een noodsituatie worden opgelost. Als dit te lang duurt veroorzaakt dit een vicieuze cirkel van alarmsignalen die het lichaam steeds verder in overleef-stand trekken.
De Epiphora Methode staat in het teken van openen, draineren en ademen. Je opent de doorstroming van je lijf om de cirkel van Willis goed te doorbloeden, je helpt je lichaam met het afvoeren van afvalstoffen en je ademt je zenuwstelsel naar rust en herstel stand.
Het kan dus nodig zijn om je verdere herstel proces te begeleiden met lichaamswerk, of een andere therapie. Zeker als je lang chronisch ziek bent geweest, is het afscheid nemen van de ziekte iets wat je serieus mag nemen. Maar de basis begint hier, doorbloeding op orde en uit de overleef-klem waar je lichaam vicieus in blijft cirkelen.
Lichamelijk mag je weer gaan vertrouwen op je lijf en het zelfs weer gaan uitdagen. Mentaal mag je al je patronen loslaten die je hebt ontwikkeld om om te gaan met ziekzijn. Dit kan heel vervreemdend zijn. Het is een periode van transitie die gepaard kan gaan met rouw, ook al neem je afscheid van iets naars.
Ik help mensen veiligheid en vertrouwen te vinden in hun eigen lijf. Je kunt bij mij terecht om dit transitieproces uit je ziekte begeleid te doen, om zo weer vertrouwen te krijgen in je lijf en in jezelf.
Oké, tot slot de voordelen van Epiphora op een rij, ook als je gewoon gezond bent:
In het blog van augustus gaf ik al uitleg over gronden. Je kent het misschien onder de term aarden, of dempen. Hoe je het ook noemt, gronden is heel belangrijk om stevig in je basis te staan. Hierbij nog eens drie oefeningen om deze skill altijd en overal toe te passen!
Ook veel Belgen weten de Epiphora Methode te vinden bij Long-Covid klachten. En daar zijn wij heel blij mee, want in Nederland ervaren sinds 2010 ruim 20 000 mensen met een vergelijkbaar ziektebeeld meer veerkracht en meer energie dankzij de methode. Hoog tijd dat de Epiphora Methode de landsgrenzen over gaat.
Als je dit leest ben je waarschijnlijk een kritische denker en voel je nog wat weerstand bij de Epiphora Methode. Dat is oké, het is belangrijk om je keuzes goed te overwegen. Sta mij toe om de vier meest voorkomende mythes over Epiphora te ontkrachten. Wat je er dan mee doet, mag je natuurlijk helemaal zelf weten.